احمد میراحسان معتقد است:"برخورد با مسئله ی هیا ت ها و جشنواره های فیلم ما غالبا مشمول یک تلقی موردی و غیرریشه ای شده است و من مصمم هستم طی مقاله ای پژوهشی به انواع مغلطه ها در مسئله ی انتخاب فیلم های مستند در جشنواره ها بپردازم. زیرا این مسئله از هر طرف دچار کج فهمی است و عموما نمی خواهیم واقع بینانه، تاریخی و ریشه ای به مسئله بنگریم و آن را حل کنیم." این منتقد و مستندساز در پی اظهار نظرها و ارزیابی برخی مستندسازان پیرامون بحث هیات انتخاب های جشنواره های فیلم مستند و کوتاه، در قالب نوشتاری به ذکر نقطه نظراتش پرداخت و آورد:"معمولا در صحبت ها و بررسی هایی که به این موضوع می پردازد، امری بدیهی فراموش می شود و آن، این که هیات ها در سیستم های مختلف کارکردهای متفاوتی دارد. اگر شما سیستم تمرکزگرایی داشته باشید که تحمل نقد را ندارد و به گفت وگو نیز اعتقاد ندارد، آشکاراست هرگونه هیات متخصص یا غیرمتخصص منتخب این گونه مدیریت با مستندهایی که وجه نقدکننده و پرده برافکنانه دارند مشکل خواهد داشت و مخالف خواهد بود. برعکس نگرشی که مبتنی بر فکر درست از مقتضیات درست از زمان ما و پیشرفت های جهان معاصر است و راه توسعه ی جامعه ی ایران به سوی حقوق کامل تر و اصلاح روحیات کهنه گام برمی دارد در انتخاب مستندها و ارزش های واقعی ساختاری و دیداری توجه نمی کنند و به فیلم های مستند از زاویه داوری و ایدئولوژی سیاسی نمی نگرد و نهادهای گوناگون حرفه ای و صنفی به گونه ای تعریف می شوند که گونه ی مستند اجتماعی یا منتقد به جرم نقد در محدودیت قرار نگیرد."
میراحسان یادآور شده است:"سخن تکراری و کلیشه ای درباره ی مسایل داوری و هیات انتخاب و مسایلی از این دست که جوان ها را به کار بگیریم یا افراد دست اندرکار مستند را به اجرا بگماریم، بی توجه به مناسبات واقعی و سیستماتیک است. نتیجه ی آن هم ندیدن بحران اصلی و در نهایت سطحی دیدن مشکلات و محکوم کردن این مدیر و آن مدیر مسوول، که چه بسا ناخواسته کمک به رشد کسانی است که دیدگاهی متحجر دارند و جانشین مدیرانی کارآمدتر می شوند." این مستندساز در ادامه ی این متن، طرح ناقص جشنواره ها و هیات انتخاب را آسیبی جدی تر دانست و از مستندسازان و پژوهشگران و منتقدان خواست از افتادن به دام هیاهوهای ژورنالیستی دوری بگزینند و عمیق تر کم وکاست نهاد ما را در شرایط گذار بررسی نمایند و از سطحی نگری بپرهیزند.
میراحسان در پایان این نوشتار خاطرنشان کرد:" بحث های مربوط به داوری و انتخاب پیش از همه به طور غالب در ریشه اش به مسایل سیستم سیاسی و گفتار و نظم قدرت مربوط می شود و چه بسا طرح نادرست مسئله بحران را تشدید می کند."
