کارگردان عرصه سینمای مستند به مشکلات سینمای مستند که ریشه چند دههای دارد، اشاره کرد و گفت: "استفاده انحصاری تلویزیون از محصولات سینمای مستند بزرگترین آسیب این بخش از هنرهفتم کشور است." علیرضا قاسم خان افزود: "تلویزیون با راه اندازی شبکه مستند در راه فرهنگ سازی برای آشنایی با این سینما در بین مردم، گامهای مثبتی برداشته اما برای تولید اینگونه آثار فقط به تهیه کنندگان و مستندسازان درون ساختار خود سفارش تولید میدهد." این مستندساز با یادآوری اینکه اگر فیلمسازی خارج از تلویزیون مستندی بسازد هیچ حمایتی از آن نمیشود ادامه داد: "در گذشته قیمت خرید فیلم مستند در تلویزیون حدود ۶۰تا ۱۲۰ هزار تومان بود و اگر یک فیلم ساز مستند بخواهد همه حقوق آنرا به تلویزیون بفروشد در بهترین شرایط چهار میلیون تومان بیشتر به او پرداخت نمیشود."
قاسم خان با تاکید بر «ایجاد چرخه اقتصادی در سینمای مستند» توضیح داد: "مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و یا انجمن مستندسازان باید سفارش دهنده ساخت آثار مستند باشند تا فیلم سازان مستند بتوانند جایگاه خود را در اقتصادسینما پیدا کنند." این مستندساز با بیان اینکه ایجاد چرخه اقتصادی در سینمای مستند بسیاری از مشکلات این حوزه را برطرف خواهد کرد، افزود: "دانشگاهها میتوانند یکی از مراکز خرید فیلمهای مستند برای انجام پژوهش و تحقیقات اجتماعی باشند."
وی از اینکه نگاه مستندسازان به بودجه و کمک نهادهای رسمی و دولتی معطوف بوده ابراز تاسف کرد و گفت که باید شرایط به سمتی رود که مرکز گسترش سینمای مستند از عرضه فیلمهای تولیدی در بازار حمایت کند تا فیلم سازان مستند بتوانند حقوق خود را بدست آورند.
قاسم خان با یادآوری اینکه بسیاری از فیلمهای مستند فقط در جشنوارهها به نمایش درمی آید و پس از آن آرشیو میشود، گفت: "مستندسازان باید مخاطب خود را بشناسند چرا که این سینما نیز همچون دیگر بخشهای هنری نیازمند مخاطب سنجی است." وی با تاکید براینکه نهادهای مسوول میتوانند با برنامه ریزی بلندمدت به ایجاد چرخه اقتصادی در سینمای مستند کمک کنند، افزود: "سینمای حرفهای یا اکران به دلیل حضور سرمایه گذار و تهیه کننده میتواند روی پای خود بایستد، اما در سینمای مستند تهیه کننده خصوصی وجود ندارد." این مستندساز با بیان اینکه با فرهنگ سازی باید موضوع حضور آثار سینمای مستند در اقتصاد را نهادینه کرد، افزود: "برای خروج سینمای مستند از وضعیت فعلی برنامه ریزی برای حضور پررنگ فعالان این بخش در بازارهای منطقهای و بین المللی و شکل گیری چرخه اقتصاد فیلم مستند ضروری است." قاسم خان با بیان اینکه تلویزیون به عنوان بزرگترین خریدار فیلم مستند باید توجه بیشتری به تولیدات سینمای مستند داشته باشد، افزود: "شرایط باید به گونهای مهیا شود تا همانگونه که تهیه کنندگان تله فیلمها از تلویزیون پول دریافت میکنند، سازندگان آثار مستند نیز از این شرایط استفاده کنند."
این مستند ساز همچنین با یادآوری اینکه فیلم ساز مستند با گیشه آشنایی ندارد و نمیداند که چه اثری بسازد تا در بازار فروش داشته باشد، توضیح داد: "بطور مثال میتوان درباره طبیعت، فیلم ساخت و در شبکههای خصوصی بطور گسترده پخش کرد، اما باید از آن حمایت و جایگاه مصرفیاش مشخص شود." کارگردان مستند تاریخ نقاشی مینیاتور با بیان اینکه میتوان مستندهایی که مورد توجه گروههای هدف خاص همچون زنان، کودکان، جوانان و ورزشکاران بوده، ساخت و ادامه داد: "هر کدام از این آثار میتواند قشر خاصی از جامعه را هدف قرار دهد، اما به شرط اینکه سینماگر مخاطب خود را شناخته و قشر هدف برای دیدن این آثار زمان صرف کند."
قاسم خان با تاکید براینکه سینمای مستند بخش فرهنگی و اندیشهای هنر هفتم به شمار میرود، افزود: "وقتی درباره یک حرکت تاریخی با مضمون اجتماعی فیلمی ساخته میشود، این اثر سندی برای مطالعات مردمشناسی و جامعهشناسی میشود که نباید از آن غافل شد." قاسم خان در سینمای مستند آثاری همچون مفهوم باغ در مینیاتور ایران، فرشتگان نگارگری ایران، تاریخ نقاشی مینیاتور و فیلم کوتاه مجسمههای مرگ را کارگردانی کرده است.