در ادامه سلسله نشست‌های «جامعه و مستند»، یک‌شنبه پنجم مهرماه دو مستند فرشاد فدائیان در اندیشکده رخداد تازه اندیشه که با همکاری رای بُن مستند برگزار می‌شود، به نمایش درآمد. مستند همه بیماران این پزشک روایتگر رابطه پزشکی کهن‌سال و بیماران او و اعتماد بین آن‌هاست؛ اعتمادی که دیگر اثری از آن در جامعه امروزیمان به چشم نمی‌خورد. فدائیان برای نمایش عمق این ارتباط تنها به پرسیدن یک جمله از بیماران اکتفا می‌کند، «شما چند سال است به این پزشک مراجعه می‌کنید؟» و پاسخ برای بیننده حیرت‌آور است: «بیست، سی، چهل و حتی شصت سال». در این فیلم نیز همچون بسیاری از فیلم‌های فدائیان، زیست روزمره افراد عادی، مرگ و زندگی پیوندی ناگسستنی باهم دارند.
مستند بچه قصاب، گوسفندان و کبوتران به رابطه ظریف پدر قصاب و پسرش ازیک‌طرف و رابطه پسر قصاب با گوسفند‌ها و کبوتر‌ها، از طرف دیگر می‌پردازد. پسری که شیفته کبوتر‌ها، بازی و رسیدگی به آن‌هاست پا در راه پدر قصابش گذارده است. اما برخلاف تصوری که معمولاً در مورد شغل قصابی و قساوت نهادینه در آن وجود دارد، در فیلم نه‌تنها خبری از خون و کشتار نیست، بلکه نشانه‌ای از اقتدار پدر قصاب هم نیست؛ چهره محجوب و مهربان پدر در برابر چهره سرد و غیرسمپاتیک پسر حکایتی متفاوت از کلیشه‌های ذهنیمان درباره روابط پدرسالاری در شهرهای کوچک و شغل‌های به‌ظاهر خشن، بازگو می‌کند.
پس از نمایش فیلم بیننده‌های پُرشمار جلسه هرکدام به بیان نظرات خود در مورد فیلم پرداختند؛ بعضی حاضران فیلم‌ها را بازتابنده شرایط فعلی زیستمان در جامعه دانستند و به‌شدت آن‌ها را تحسین کردند و بعضی نتوانسته بودند ارتباط لازم را با ویژگی‌های سبکی فیلم‌ها برقرار کنند. تعدادی از شرکت‌کنندگان هم تمایل داشتند بیشتر درباره شیوه کار فرشاد فدائیان و نگاه و جهان‌بینی‌اش بدانند. پس از پایان بحث و گفتگوی حاضران که در پاره‌ای اوقات تنش‌هایی را نیز به دنبال داشت، فدائیان توضیحات مبسوطی درباره شیوه کارش در سینما و جزئیات مستندهای نمایش داده‌شده ارائه داد. او از وسواس خود در انتخاب صحنه‌ها و موسیقی و همچنین از هم‌جواریِ مرگ و زندگی در آثارش گفت و این‌که چگونه به‌تنهایی بارِ فیلم‌هایش را به دوش می‌کشد. در‌‌‌نهایت این جلسه که منوچهر انور مهمان ویژه آن بود و از ساعت شش بعدازظهر شروع‌شده بود، در حدود یازده شب به پایان رسید.
