مهرداد اسکویی گفت: "تجربه اکران آخرین روزهای زمستان با محوریت نوجوانان بزهکار در فرانسه به من ثابت کرد که فیلم مستند اگر سوژه مناسبی داشته باشد می‌تواند با دنیا ارتباط برقرار کند." اسکویی کارگردان این مستند با بیان این مطلب در توضیح کم و کیف اکران این فیلم گفت: "اکران دو هفته‌ای این مستند در فرانسه به تازگی به پایان رسیده که توانست جوایزی را در جشنواره‌های متعدد به خود اختصاص دهد."
وی افزود: "یکی از دستاوردهای نمایش این مستند در فرانسه نقد و نظر و مصاحبه‌هایی بود که رسانه‌های فرانسوی زبان با من داشتند؛ که در میان این نقد و بررسی‌ها با نکات ریز و درشتی درباره فیلم مواجه می‌شدم که این نکات دنیای تازه‌ای از ایده‌ها را برای من تداعی می‌کرد. مجله پاریس سکوپ، سینه استودیو، روزنامه لیبراسیون و فیگارو، مجله‌های انقوک، تله راما از جمله رسانه‌هایی بودند که روی این فیلم مستند نقد و نظرهای بسیاری ارائه کردند."
این مستندساز درباره نظرسنجی‌هایی که درباره این فیلم انجام گرفته بود، توضیح داد: "همچنین در نظرسنجی‌های منتقدان به مستند آخرین روزهای زمستان بین سه تا چهار ستاره داده شد." وی در پاسخ به این پرسش که آیا بازخورد این مستند سینمایی را در بین مخاطب‌های ایرانی هم دیده است، گفت: "این فیلم مستند در ایران اکران نداشت و تنها یک روز در سینما آزادی به همت جعفر صانعی مقدم نمایش داده شد که بهترین سالن این پردیس سینمایی را در اختیار ما گذاشتند و حدود ۴۰۰ نفر فیلم را دیدند و دیگر هیچ صحبتی مبنی بر نمایش این فیلم در سانس‌ها و یا سینماهای دیگر نشد." اسکویی ادامه داد: "البته من انتظاری هم ندارم این فیلم در سینماهای ایران اکران شود چراکه از اساس فیلم‌هایی از این دست برای نمایش در تلویزیون ساخته می‌شوند، اما متاسفانه شبکه مستند تنها جایی است که نمی‌توان برای نمایش مستندهای ایرانی روی آن حساب کرد."
کارگردان مستند روزهای بی تقویم با اشاره به تجربه حضور این فیلم در جشنواره‌ای فرهنگی در فرانسه گفت: "من با این مستند به نقاط بسیاری سفر و تجربه‌های بسیاری کسب کردم. اما یکی از این تجربه‌ها برایم بسیار جالب بود. همانگونه که می‌دانید این مستند قسمت دوم از سه‌گانه‌ای درباره کودکان بزهکار است. قسمت نخست روزهای بی تقویم بود که در کانون اصلاح و تربیت شهر زیبا ساخته شد و آخرین روزهای زمستان نیز دومین بخش از این سه‌گانه است که درباره کودکان بزهکار در کانون اصلاح و تربیت تهران است. اما نکته قابل توجه این بود که پاییز سال گذشته این فیلم مستند در جشنواره فرهنگی آنیان که نام محلی است در گذشته معبد بوده و امروز به مکانی برای کودکان بزهکار تبدیل شده است، نمایش داده شد. نمایش این فیلم در این مکان ویژه به من ثابت کرد که فرقی نمی‌کند کودک بزهکار کجای دنیا باشد. اصل موضوع این است که بزهکاری در تمام دنیا یک درد مشترک است که باید توجه بیشتری به آن شود."
این کارگردان در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به نقد و نظرهایی که درباره این فیلم مستند در رسانه‌های فرانسوی شده است، گفت: "متن مجموع گفتگوهای من با رسانه‌های فرانسوی توسط مونا دورانی ترجمه شده است. به عنوان مثال در مجله سینه استودیو موفقیت این فیلم را قدرت اعتراف گرفتن از این کودکان و شهادت آن‌ها عنوان کرده است یا اینکه در روزنامه لیبراسیون نوشته شده است که این فیلم بدون فیلمنامه، بداهه‌سازی نبوده بلکه مستند محض است."
مهرداد اسکویی در پایان با اشاره به ساخت آخرین مجموعه از این سه‌گانه گفت: "قسمت سوم از این سه گانه ماه سرخ نام دارد. چندین‌بار خواستم ساخت آن را آغاز کنم اما به دلایل مختلف نشده است؛ ولی بنا دارم تمام تلاش خودم را به کار بگیرم تا در روز بیست و یک شهریورماه که روز سینما است و اتفاقا همزمان با روز تولد خودم نیز هست این فیلم را کلید بزنم."
