تصویربرداری فیلم مستند در پس دیوار می گریم به کارگردانی هوشنگ میرزایی به پایان رسید. میرزایی گفت:" این فیلم در زاهدان مرحله ی تصویربرداری را پشت سر گذاشت و هم اکنون تدوین آن آغاز شده است. موضوع فیلم در ارتباط با زندگی سید محمدامین سیستانی، پیرمرد زاهدانی است که با سنگریزه و سنگ های پرتی یازده هکتار از زمین های خشک و بی آب و علف زاهدان را تبدیل به یک مجتمع بزرگ فرهنگی و تفریحی نموده است." وی افزود:" این مجتمع بزرگ که تماما با سنگ ریزه و با همت و تلاش سید محمدامین سیستانی ساخته شده شامل مسجد، سکو و تالارهای بزرگ پذیرایی است. مسجد بزرگ این مجموعه از نمونه های بی نظیر معماری سنگی خاورمیانه و دنیای اسلام است که شامل یک شبستان بزرگ با تزنینات زیبایی که با ریزه های سنگ های رنگی ساخته شده و همچنین یک ورودی زیبا و مناره هایی بر روی گنبد آن است. تزیینات روی گنبد مسجد نیز از سنگ ریزه های رنگی می باشد که با ذوق و مهارت خاصی در این بنای زیبا کار گذاشته شده اند. سیستانی مسلط بر اشعار خیام، حافظ و اقبال لاهوری است و با وجودیکه تنها سواد خواندن و نوشتن دارد اما در زمینه تفسیر شعر و قرائت و حفظ آیات و سوره های قرآن از استعداد و توانایی خاصی برخوردار است. او در این مجموعه ی عظیم نیز یک باغ وحش بزرگ ساخته و برای پناه دادن به صدها پرنده ی مرغ عشق و گنجشگ و سار نیز بالای خانه اش برای آنها لانه هایی از سنگ ساخته و برای آنها هر روز صبح دانه گندم می ریزد و ... ".
طی روزهای اخیر دو فیلم روناک و باخدا می رقصم هر دو از ساخته های هوشنگ میرزایی به بخش مسابقه ی چهارمین جشنواره ی بین المللی فیلم های مستند ایموشن پیکچر یونان، تصاویر احساس راه پیدا نموده است. مهدی پورقاسمی بعنوان تصویربردار و عبدالله حیدری صدابردار در ساخت این فیلم مستند همکاری داشته اند.