سعید نبی گفت:" تلویزیون سال 89 را سال مستند نام گذاشت و کارهای خوبی هم در این زمینه شکل گرفته یا درحال شکل گیری است، اما مستند سازان هنوز در خواب غفلت به سر می برند." این مستند ساز و تهیه کننده ضمن انتقاد از رخوت موجود بین مستند سازان گفت:" سال 89 سال مستند نامگذاری شده است. صدا وسیما و بعضی از دیگر متولیان این عرصه نیز کارهای خوبی دراین زمینه انجام داده اند، اما متاسفانه مستند سازان هنوز در خواب غفلت و سرخوردگی قرار دارند. امروز جریان حمایت از سینمای مستند ایجاد شده و تلویزیون به عنوان متولی اصلی حرکت خوبی را آغاز کرده است."
نبی ادامه داد:" در زمینه ی حمایت از کارهای مستند شبکه ی یک با سرعت بالایی حرکت می کند، شبکه ی دو نیز در حال شروع کردن این روند است. شبکه ی سه و حتی شبکه ی خبر نیز در این بخش تولیداتی داشته اند. در گذشته تلویزیون آنتن مناسبی را برای کارهای مستند در نظر نمی گرفت و بیشتر زمان خود را صرف بخش تولیدات داستانی می نمود، اما اکنون در بهترین ساعت های خود یعنی ساعت 8 و 9 شب مستند پخش می کند." وی ضمن یاد آوری لزوم پیشرفت سریع تر سینمای مستند اظهار کرد:" امروز جریان مستند در ایران بسیار عقب تر از دنیا است. در این عصر لزومی ندارد مردم هزینه ای برای دیدن فیلم های مستند کنند، زیرا شبکه های ماهواره بهترین و با کیفیت ترین مستند ها را رایگان پخش می کند، اما ما با عقب مانده ترین تجهیزات و دورترین ساختارهای سینمای مستند روبه رو هستیم. در حالی که در زمینه ی تولید کیفی نیز آثار تولیدی مان با آثار روز بین المللی بسیار متفاوت است." این مستند ساز با ابراز امیدواری برای پیشرفت سینمای مستند گفت:" مستند به حاشیه رفته بود، اما اکنون به هر دلیلی دوباره در حال شکل گیری است. شبکه های تلویزیونی دراین زمینه برنامه ریزی های خوبی دارند، به علاوه این که شبکه ی مستند نیز می تواند جریان ساز شود، اما گویی مستند سازان ما این پیام ها را هنوز نگرفته اند و در خواب هستند. لازمه ی شکل گیری و توسعه ی سینمای مستند این است که مستند سازان ما وارد میدان شوند."
سعید نبی در پاسخ به دلایل کندی حرکت سینمای مستند بیان کرد:" سینمای مستند ما در ابتدای راه نیست که بگوییم مشکلات به دلیل خاصی است. در این مقوله هم سیاست گذاران و هم مجریان این سیاست ها که هنرمندان باشند، دچار مشکل هستند و این فضا را پدید آورد که مستند های خوبی در کشور تولید نشده است. به دلیل نوع نگاهی نیز که از روز اول به سینمای مستند وجود داشت این سینما به حاشیه رفت و کوچک تر از گذشته شد و از تعداد مخاطبان نیز کاسته شد. این موضوع خود به خود سبب کاهش کیفیت آثار شد، البته اگر در این بین اثری نیز تولید می شد، به دلیل سیاست های غلط به سمت خاصی هدایت می شد. به عنوان مثال دولت فقط از آثار دفاع مقدسی و علمی حمایت کرد و این موضوع باعث ضربه خوردن ژانرهای دیگر شد. اگرچه این مسیر به سختی طی شد، اما هنوز نوع نگاه گذشته در جشنواره ها وجود دارد. هنوز سیستم نظام بندی از بالا، روی جشنواره ها حاکم است و تفکر اجرایی این جشنواره ها تولیدات را به سمت و سویی خاص سوق می دهند. در صورتی که به نظر من اگر ما تولیدات خوبی در عرصه ی کیفی مستند داشته باشیم، و اجازه دهیم در عرصه های مخلتف، سینمای مستند در جامعه کنکاش کند بسیاری از مشکلات کشور حل می شود و مستند می تواند به عنوان سوپاپ اطمینان این نظام باشد."
در پایان این مستند ساز ضمن بیان وضعیت فعلی سینمای مستند افزود:" در حال حاضر خوشبختانه تلویزیون اهمیت این حوزه را درک کرده است. قیمت مستند به سوی واقعی شدن پیش می رود و شکل گیری موضوعی و تفکر در این عرصه در حال شکل گیری است. شبکه های تلویزیونی، شبکه ی تخصصی مستند و بعضی از جشنواره ها جریان سازی در این بخش را عهده دار شده اند و در حال حاضر این معادله، تنها مستند سازها را کم دارد."