فرهاد ورهرام گفت: "تلویزیون در جهت ایجاد اخلاق شهروندی در جامعه موفق نبوده است. فیلم‌های داستانی ظرفیت آموزش مسایل شهری به شهروندان را دارند." ورهرام افزود: "تهران یکی از بی‌نظم‌ترین شهرهای دنیا در نحوه‌ی تردد، فرهنگ شهری و شهرنشینی و همچنین در زمینه‌های احترام به حقوق شهروندان است که اگر کارکرد سینما در این زمینه اطلاع رسانی و آموزش مسایل شهری بیشتر بود، آثار و بازتاب مثبتی را در رفتار شهروندان ایجاد می‌کرد."
این کارگردان همچنین با یادآوری این‌که سینما نمی‌روم و نمی‌توانم درباره‌ی کارکرد آن در زمینه شهری نظر بدهم، گفت: "اگر سینما در این زمینه موفق بود وضع شهر این‌گونه نبود و بی‌نظمی‌های موجود در شهر تهران را شاهد نبودیم.» وی با استناد به سخن یکی از شهرسازان معروف دنیا مبنی بر این‌که تهران انبار مصالح است، گفت: «ما شهر نداریم و تهران نوعی زاغه‌نشینی مطبق است. در این صورت چطور می‌توانیم اخلاق شهروندی را در جایی که شهر نیست رشد دهیم."
این مستندساز یادآورشد: "وقتی تهران بنیاد شهر بودنش را فراموش کرده و بدون برنامه شروع به رشد و گسترش کرده است و وقتی این گستردگی‌ها براساس تفکر و اندیشه نیست، دیگر نمی‌توان به تهران شهر گفت. به انسان شهری اعتقاد ندارم به شهروند معتقدم و ما شهرنشین داریم و افراد از همه شهرهای ایران آمده‌اند و هر کدام خرده فرهنگ‌هایی دارند که به تدریج روی ما در حال اثر کردن است. ما در تهران یک فرهنگ خالص نداریم و به‌جای این‌که ما روی مردم دیگر اثر گذار باشیم، آن‌ها روی ما تاثیر گذاشتند و تهران به شهر خرده فرهنگ‌ها تبدیل شده است."
این مستند ساز تصریح کرد: "این وظیفه‌ی سینما است و می‌تواند در این زمینه کارهای مثبتی را عرضه کند. ما هنوز آن مدیریت منسجم را در شهر نداریم که بتواند آموزش مسایل شهری در فیلم‌ها سازماندهی کنند. تنها راه حل این است که روی این برنامه‌ها و فیلم‌ها سرمایه‌گذاری شود."