آشنایی من با فرخ غفاری اول از فیلم زنبورک بود که در دوران دبیرستان، با ویدئوی بتاماکس دیدم. ده سال بعد با نقدنویسی او درباره‌ی شب‌نشینی در جهنم و ... و سپس با خدمات فرهنگی او به عنوان موسس کانون فیلم ایران آشنا شدم.

مستندسازی اساساً کار سختی است. سفر، تحقیق طولانی، دست و پنجه نرم کردن با سوژه، فیلم‌نامه، تصویربرداری و حتی تدوین در مستند بسیار مشکل‌تر از کار داستانی است.

از انگیزه چیز زیادی نمی‌توانم بگویم. منظورم این است که من هم دوست دارم این یا آن کار را بکنم، اما در عین حال باید مواظب مهمان‌های ناخوانده هم باشم تا نریزند توی خانه‌ام. در را فقط آن‌قدر باز می‌کنم که یکی وارد شود.

ای‌کاش روزی بیاید که اصطلاح سینمای تجربی منسوخ شود و همه‌ی مستند‌ها کمی بازیگوش باشند. البته فراموش نکنیم که سینمای تجربی هم مشکلات و محدودیت‌های خود را نیز دارد. اول شروع می‌کنی قانون می‌شکنی، ولی بعد ...

استراوینسکی می‌گوید: گاهی برای تصنیف موسیقی باید صبر کرد، او می‌گوید: "گاهی مثل یک حشره می‌شوم، می‌توانم صبر کنم". این نکته در مورد فیلم‌سازی هم مصداق دارد، در هر فعالیت خلاقه‌ای همین‌طور است.